Saturday, February 16, 2008


अशाच एका संध्याकाळी,मन खुप जास्तच उदास झालं होतं....

काय करु? काहीच सुचतं नव्हतं...

उगाच मनात विचार आला, चला स्मशानात जाऊयात....

गेलो मग स्मशानात एकटाच !

बसलो एका थडग्याजवळ जाऊन....

थडगे ताजे वाटत होते....

मनात कुतूहल जागले....

थडग्यावरचे नाव वाचले...'

महनाज़ खान ' '१९८६-२००७'...

म्हणजे माझ्याच वयाची असेल !

कसं ग्रासलं असेल मृत्युने तिला ?

काय कारण असेल ?आजार ? खून ? का...

का बाळंतपणात दगावली असेल ती ?

मनात उगाच प्रश्नांचे काहूर उठले...

तेव्हढ्यात एक मुलगा त्या थडग्यावर फुले ठेवण्यासाठी आला....

मी त्याला विचारले "तू भाऊ का तिचा ?

"तो म्हणाला "नाही, मी तो, ज्याच्यासाठी तिने आत्महत्या केली !

"मी विचारले "आत्महत्येचं कारण ?

"तो म्हणाला "ब्लड कॅन्सर झालाय !

२ आठवडे उरले आहेत फक्‍त !

"मी चकीत झालो !विचारले

"मग तिने आत्महत्या का केली ? तू जिवंत असतानाही ?

"तो म्हणाला "ती माझ्या स्वागताच्या तयारीसाठी पुढे गेली आहे !"

.......मी निःशब्द....असंही प्रेम असतं !!!

No comments: